konserwacja zabytków
31-153 Kraków, ul Szlak 31/1, tel./fax 12/ 633 11 44
e-mail: ac@fema.krakow.pl

urdybany - kopie i projekt
Zabytkowy fotel pochodzący ze zbiorów Zamku Królewskiego na Wawelu jest przykładem konserwacji mebla. Kurdyban w dzisiejszym rozumieniu to odpowiednio garbowana skóra cielęca, koźla, rzadziej owcza, srebrzona, a następnie malowana techniką laserunku i tłoczona. Nazwa pochodzi od hiszpańskiego miasta Kordoba, które w średniowieczu jako pierwsze z miast europejskich zasłynęło z produkcji kurdybanów. Sama technika wkurd_waw3.jpg (35499 bytes)ytwarzania kurdybanu pochodzi z Bliskiego Wschodu. Arabowie przenieśli ją do Hiszpanii, skąd rozprzestrzeniła się do innych krajów Europy. Największa produkcja wyrobów kurdybanowych przypada na wiek XVII i początek XVIII.
 
Początkowo kurdybany, wzorem hiszpańskich, były dość płaskie, zdobione ornamentem przez puncowanie lub tłoczenie za pomocą podgrzanej płyty metalowej. W XVII w. we Flandrii zaczęto wytłaczać wypukłe ornamenty ze specjalnych desek modelowych. Nowością było też to, że ornament obejmował całą powierzchnię skórzanych brytów, a oprócz wzorów geometrycznych pojawiły się motywy roślinne, owoce, ptaki, zwierzęta, putta. Wyroby stały się więc dekoracyjne, a przez to bardziej poszukiwane przez odbiorców.
 
Powodzenie kurdybanów brało się stąd, że używane do obić ściennych i zdobienia mebli uważane były za wyroby piękne, natomiast bardziej trwałe niż tkaniny czy tapety papierowe. Kurdybanami wypełniano płyciny w architektonicznej dekoracji wnętrz lub też pokrywano nimi całe ściany pomieszczeń. W dekoracjach ściennych przeważają elementy ornamentalne, ale spotyka się również przedstawienia figuralne. W meblach kurdyban był zarówno elementem dekoracji, jak i użytkowym, bowiem wykonywano z niego nie tylko okładziny, ale również siedzenia i oparcia foteli, obicia taboretów i ław. Kurdyban więc służył przede wszystkim do dekoracji wnętrz mieszkalnych, chociaż spotykany był też w kościołach jako np. antependia ołtarzowe.
 
Skóry kurdybanowe od początku przeznaczone były do zdobienia. Bogate wzory, delikatna złocistość, przejrzystość kolorów zawsze przyciągały i przyciągają oko. Fotel, skrzynia czy księga obłożone kurdybanem jawią się nam jako przedmioty piękne, cenne, luksusowe, bo też i materiał, z którego są one zrobione, należy do szlachetnych i trwałych. Kurdybany podziwiane są dzisiaj w zabytkowych wnętrzach. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by obicia kurdybanowe zaistniały na nowo jako dekoracja współczesnych rezydencji, coraz liczniej odnawianych pałaców, dworów czy reprezentacyjnych pomieszczeń użyteczności publicznej. Opanowanie technologii i zorganizowany warsztat pozwalają nam wytworzyć nowe kurdybany według starych wzorów lub zastosować starą technologię do nowych projektów.
 
kurdybany w komnatach Zamku Królewskiego na Wawelu
rekonstrukcja kurdybanów w zamku Calender House w Szkocji
obicia mebli

strona główna